این مقاله به منظوربررسی آرایش فضایی شهرهای استان مازندران وعوامل موثردرآن صورت گرفته است.روش تحقیق ازنوع توصیفی- تحلیلی بوده وبرای تجزیه وتحلیل داده ها ازتکنیکهای کمی نظیرشاخص نزدیکترین مجاورت ، شاخص پراکندگی دراطراف مرکزمیانه، منحنی لورنز وضریب همبستگی پیرسون وبرای نمایش نتایج ازنرم افزارهایی چون Corel Draw ، Spss، Excel استفاده بعمل آمده است. برخی نتایج حاصله بیانگرآن است که علیرغم توزیع نسبتاً یکنواخت بارش، خاک مرغوب ودمای مناسب به ویژه دربخش جلگه ای استان ، توزیع جغرافیایی شهرهاازحالت یکنواخت تبعیت نکرده ودارای حالت خوشه ای است که دراین مسئله غیرازعوامل طبیعی ، برخی عوامل انسانی نظیرجاده های ترانزیتی وسیاستهای محرومیت زدایی نقش مهمی داشته اند. از51 شهراستان درسال85 ،(طی محاسباتی جداگانه ازپارامترهای مختلف) 3/82 درصددربخش جلگه ای، 8/56 درصد درامتدادجاده های ترانزیتی، 3/31درصددرساحل دریا و01/49 درصد درامتداد رودخانه های استان استقراریافته بودند.
