مفهوم حمل و نقل و ترافیک شهری از عمده ترین مسائل شهری محسوب می‌شود. مشکلات ناشی از ترافیک و حمل و نقل دارای جنبه های مختلف زیست محیطی، اقتصادی، تجاری، صنعتی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی می‌باشد. مشکلات موجود درساختار ترافیک شهر اسلام آباد غرب به دلیل فقدان برنامه ریزی جامع برای توسعه شهر است. بنابراین برنامه ریزی برای سیستم حمل و نقل شهری اسلام آباد غرب از اهمیت زیادی برخوردار است. این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و با روش ترکیبی میدانی ـ‌کتابخانه‌ای به انجام رسیده است. یافته‌های پژوهش نشان داد شبکه‌های دسترسی در شهر اسلام آباد غرب مناسب وسایل نقلیه غیر موتوری هستند و برای تردد پیاده شکل گرفته‌اند و پاسخگوی حرکت سواره، تراکم و سرعت وسایل نقلیه امروزه یا به بیانی دیگر ترافیک شهری زمان حال نیستند. همچنین شبکه‌های موجود دسترسی که برای حرکت اتومبیل ساخته شده‌اند، به علت وجود گره‌های متعدد(تقاطع)، میادین و اتصالات نادرست از روانی تردد و ترافیک برخوردار نیستند. معابر شهر اسلام آباد غرب در سطح پیاده رو و سواره رو انباشته از عابران پیاده است و خیابان‌های مرکزی شهر وضعیت بسیار ناهنجار و دشواری پیدا کرده‌اند. اختلال شدید ترافیک، تداخل ترافیک سواره و پیاده، آلودگی محیط، کاهش ظرفیت ترافیکی‌ها معابر اصلی شهر از جمله آثار تبعی شرایط موجود است. با توجه به اهمیت سیستم اتوبوسرانی درکاهش ترافیک، این سیستم در شهر اسلام آباد غرب دارای معایب و مشکلاتی است.
