این پژوهش با هدف بررسی رابطه شرایط اقلیمی و نیز تاثیر اقلیم بر توسعه و روند گردشگری در نیمه ی شرقی شمال ایران انجام شده است. در این پژوهش از شاخص اقلیم گردش (TCI) و 7 متغیر اقلیمی برای محاسبه مقادیر شاخص های اصلی و فرعی TCI استفاده شده است. این داده های اقلیمی برای یک دوره 20 ساله از 1990 تا 2011 مربوط به ایستگاه سینوپتیک استان خراسان رضوی، شمالی و جنوبی از طریق پایگاه اینترنتی سازمان هواشناسی کشور دریافت شد. به منظور پهنه بندی شرایط اقلیم گردشگری نیمه ی شمال شرقی ایران از تبدیل اطلاعات نقطه ای ایستگاه ها به اطلاعات سطحی، از نرم افزار GIS بهره گرفته شد. شرایط اقلیم توریستی شمال شرق ایران در مقیاس ماهانه با استفاده از شاخص اقلیم توریستی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله برای هر ماه به صورت مجزا در یافته های پژوهش آورده شده است. نتایج پژوهش نشان داد، که شاخص TCI در مناطق مختلف منطقه مورد مطالعه دارای تنوع زیادی است. به طوری که با توجه به ویژگی سالانه شاخص(TCI) در سطح استانها ماه های می، ژوئن، جولای، آگوست و سپتامبر (اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد و شهریور) دارای بهترین شرایط از نظر آسایش اقلیمی گردشگران می باشد و ماه های ژانویه، فوریه، نوامبر و مارس (آذر، دی، بهمن و اسفند) دارای بدترین شرایط از این نظر می باشند. بررسی و مقایسه نتایج به دست آمده از شاخص TCI برای مناطق مختلف استان، حاکی از همخوانی و تناسب نتایج پژوهش با واقعیت های اقلیمی این مناطق دارد.
