رزیتا فتحی

هدف: اسپکسین پپتید جدیدی است که در تنظیم رفتار تغذیه، وزن، متابولیسم انرژی و برداشت اسیدهای چرب به درون سلول­های چربی نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت­ورزشی تناوبی هوازی بر سطوح­سرمی­اسپکسین بود. روش­: یازده مرد جوان ­فعال (سن 3.63±24.00 سال، شاخص­­توده­­بدنی 2.00±22.98 کیلوگرم­بر­مترمربع) در این مطالعه شرکت نمودند. فعالیت­ورزشی شامل 2 سری (10ثانیه×6) رکاب­زدن با حداکثر سرعت و 10 دقیقه استراحت فعال (رکاب­زدن با شدت %75-%65 حداکثرضربان­قلب) بود. نمونه­های­خونی در وضعیت­ناشتا، قبل (30 دقیقه بعداز صرف­صبحانه حدود 365 کیلوکالری)، بلافاصله، 15، 30 و 45 دقیقه بعد از فعالیت ورزشی جمع­آوری شد. از آنالیز واریانس با اندازه­گیری­های مکرر و آزمون­تعقیبی بونفرونی برای بررسی تغییرات متغیرها در بازه­های زمانی مختلف و از ضریب­همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط بین متغیرها استفاده شد. یافته­ها: باوجود تغییر سطوح ­برخی از متابولیت­ها نظیر گلوکز، انسولین، لاکتات، TG و LDL-C در این پژوهش، تغییر معنی­داری در سطوح­ سرمی ­اسپکسین در هیچ یک از بازه­های زمانی اندازه­گیری شده، مشاهده­نشد (0.05p>). در حالت ناشتا و بلافاصله پس از فعالیت ­ورزشی، ارتباط معنی­داری بین سطوح اسپکسین و سایر متابولیت­ها یافت نشد (0.05p>) اما در 30 دقیقه پس از صرف صبحانه، سطوح­اسپکسین همبستگی منفی و معنی­داری با TG (0.032=p و 0.645- =r) و در طول دوره ریکاوری همبستگی مثبت و معنی­داری با HDL-C (0.041=p و 0.357+ =r) و همبستگی منفی و معنی­داری با انسولین داشت (0.023=p و 0.672- =r). نتیجه­گیری: به ­نظر می­رسد که تعادل ­منفی ­انرژی ناشی از یک جلسه فعالیت­ورزشی تناوبی هوازی، احتمالاً برای القای تغییر سطوح­ سرمی ­اسپکسین کافی نبوده­است.