رزیتا فتحی

زمینه و هدف: پروتئین whey به عنوان یک پیشگیری کننده بسیار عالی در برابر چاقی شناخته شده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین استقامتی و مکمل پروتئین whey بر سطوح TNF-α و مقاومت انسولینی در رت های تغذیه شده با غذای پرچرب می باشد. روش بررسی: 40 سر رت نر نژاد ویستار در فاز اول تحقیق به دو گروه تقسیم شدند: 1-رژیم غذایی استاندارد (8 سر)، 2-رژیم غذایی پرچرب (32 سر). پس از 9 هفته، در فاز دوم موش های تغذیه شده با غذای پرچرب به 4 گروه (8 سر در هر گروه) تقسیم شدند: 1-کنترل، 2-مکمل whey، 3-تمرین استقامتی، 4-مکمل whey + تمرین استقامتی. تمرین استقامتی به مدت 10 هفته با سرعت 21 متر در دقیقه با شیب 15 درصد برای 60 دقیقه در روز و 5 روز در هفته انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی (مقایسه گروه کنترل نرمال و کنترل غذای پرچرب) و آنالیز واریانس دوطرفه تجزیه تحلیل شدند. یافته ها: در گروه کنترل غذای پرچرب مقادیر وزن بدن (009/0=P) و بافت چربی (002/0=P)، مقاومت به انسولین (045/0=P)، TNF-α (022/0=P) نسبت به گروه غذای استاندارد بالاتر بود. وزن بافت چربی (02/0=P)، گلوکز (006/0=P)، انسولین (0003/0=P)، شاخص مقاومت به انسولین (00021/0=P) و سطوح TNF-αبافت چربی (039/0=P) در گروه های مصرف کننده whey نسبت به گروه های بدون مصرف مکمل کمتر بود. همچنین وزن بدن (017/0=P)، وزن بافت چربی (001/0=P) و سطوح TNF-α بافت چربی (001/0=P) در گروه های تمرین کرده نسبت به گروه های کنترل کمتر بود. نتیجه گیری: مصرف مکمل whey منجر به بهبود مقاومت انسولینی ناشی از غذای پرچرب و کاهش التهاب گردید. همچنین تمرین استقامتی التهاب بافت چربی را کاهش داد.