قدسیه رضوانیان

کلیله و دمنه گرایش های مختلف ادبیات اخلاقی و تعلیمی مـا را در خـود جلـوه گـر ساخته است. این کتاب گذشته از آموزه های سیاسی، دربردارنده آموزه های اخلاقی نیز هست و برای این منظور از تأثیر القایی داستان بهره مـی گیـرد کـه در قا لـب حکایـت متجلی می شود. از آنجا که در رویکرد سنتی برای آموزش و به ویـژه آمـوزش اخـلاق، گفتمان اندرزی گفتمان غالب دانسته می شود، این پژوهش درصدد است تا با بررسـی این بعد از ادب تعلیمی، بدین پرسش جواب دهد که آیا هـدف پنـد و انـدرز از زبـان شخصیت های این داستان در همه موارد اخلاقی است یا به اقتضای جنبه سیاسی اثـر، لزوماً کارکرد اندرز، اخلاقی نیست و گاه حتی در تقابل با آن قرار می گیرد. بـا بررسـی  دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران ir.ac.umz@Ghrezvan  دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران com.yahoo@ghafoori2010.e پند و اندرز در داستان شیر و گاو مشاهده می شود بیشترین بسامد پند و اندرز در ایـن داستان از زبان دمنه به کلیله و شیر بیان شده است . در غالـب پنـدهای اخلاقـی دمنـه، گفتمان سیاست و قدرت بر اخلاق و تعلیم غلبه دارد . به همـین سـبب، شـباهت هـای زیادی میان اندیشه های ماکیاولی و محتوای تعلیمی این داستان دیده می شود