در این مقاله از میان عناصر داستان, به بررسی راوی, ویژگیها و زاویه دید وی در رمان آتش بدون دود, اثر «نادر ابراهیمی» پرداخته می شود. براین اساس, ابتدا تعریفی از روایت ارایه شده, پس از تعریف راوی -که از کلیدی ترین عناصر داستان به حساب می آید و سازمان بندی داستان تا حد زیادی در گرو آن است - از میان انواع زاویه دید, «تک گویی درونی» و انواع آن - که از راههای دسترسی به ذهن شخصیت های داستان است - بررسی می گردد. از آن جا که رمان آتش بدون دود را راوی «دانای کل» روایت می کند, ویژگیهای این راوی در رمان بیان شده است و سپس به چگونگی استفاده راوی دانای کل از انواع تک گویی ها و تغییر کانون دید به روایت داستان پرداخته و ویژگیهای خود را همچون یک شخصیت داستانی, آشکار ساخته است و آمیخته ای از روایت کلاسیک و مدرن را به صورتی به نمایش می گذارد که گاه, «آتش بدون دود» را به رمانهای پست مدرن نزدیک می کند.
