رضا اسماعیلی

عوارض و پدیدههای طبیعی در مکانگزینی، پراکندگی، حوزهی نفوذ، توسعهی فیزیکی، و مورفولوژی شهری تاثیر بسزایی دارند. روند رشد شهرنشینی در ایران در پی تحولات اجتماعی و اقتصادی دهههای قبل، بدون تناسب با ظرفیتها و امکانات طبیعی، پیامدهای ناخوشایندی را در فضای کالبدی- زیستی درون شهری به وجود آوردهاست. با توجه به این موارد، هدف از پژوهش حاضر بررسی محدودیتهای ژئومورفولوژیک توسعهی فیزیکی شهر کرمانشاه و مکان- یابی مناسب آن در توسعهی آینده میباشد. برای رسیدن به این هدف از نقشهی توپوگرافی، زمینشناسی، زمین لغزش، کاربری اراضی، دادههای سازمان هواشناسی، منابع کتابخانهای و 1:25000 سازمان (DEM) تحقیقات میدانی بهرهگرفته شدهاست. با استفاده از مدل رقوم ارتفاع نقشهبرداری کشور اطلاعات مربوط به شیب، جهت شیب، طبقات ارتفاعی منطقه مورد مطالعه به اقدام به پهنهبندی زمین ARC GIS دست آمدهاست، سپس بر اساس مدل فازی در نرم افزار برای توسعهی فیزیکی شهر کرمانشاه بر پایه عوامل طبیعی و انسانی (طبقات ار