گستره کشور ایران تنوع جغرافیایی بالایی دارد. یکی از انواع این گوناگونی، تنوع در محیط غیرزنده زمین است. این تحقیق با هدف ارزیابی تنوع زمینی در ایران انجام شده است. در این کار از چهار شاخص اصلی شامل زمین‌شناسی، ژئومورفولوژی، خاک و هیدروگرافی و نه زیرشاخص استفاده شد. این داده‌ها با روش شبکه (پریرا و همکاران، 2013) مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابتدا یک شبکه مربعی با تعداد 2614 سلول به اندازه کشور ایران در نظر گرفته شد که ابعاد هر سلول 15*15 دقیقه بوده است. تعداد عوارض هریک از زیرشاخص‌ها در هر سلول شمارش شدند. با روش کریجینگ درونیابی نقاط هم ارزش صورت گرفت و در نهایت با تلفیق همه شاخص‌های اصلی نقشه ژئودایورسیتی ایران بدست آمد. نقشه حاصله در پنج کلاس بسیارکم، کم، متوسط، زیاد و بسیار زیاد طبقه‌بندی شدند. بر اساس این نقشه 1/5 و 7/41 درصد از مساحت کشور ایران به ترتیب در کلاسهای بسیار زیاد و زیاد قرار گرفتند. بخش‌های از کوههای البرز، کوههای شمال کرمان، کوههای خراسان رضوی و جنوبی، کوههای ارسباران و زون ارومیه – دختر از مناطق با ژئودایورسیتی بسیار بالا شناسایی شدند.
