روابط ایران و ایالات متحده آمریکا، قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، مبتنی بر اتحاد و حفظ وضع موجود بود، اما با پیروزی انقلاب اسلامی، روابط دو کشور وارد یک تنش سیاسی و بی‌سابقه شد و همواره تحریم‌های سنگینی از سوی آمریکا علیه ایران اتخاذ گردید. با خروج آمریکا از برجام در دوره ترامپ، تحریم‌های آمریکا علیه ایران افزایش پیدا کرده است. با روی کار آمدن جو بایدن، توافق هسته‌ای که در دوره معاونت وی در عهد ریاست جمهوری باراک اوباما به امضا رسیده بود را دوباره احیا کرد. بر همین اساس، برخی از تحلیل‌گران آمریکایی به دولت بایدن توصیه می-کنند که بازگشت به برجام و کاهش و لغو تحریم‌های اعمال‌شده توسط ترامپ را، به رعایت وضعیت حقوق بشر در ایران مشروط کند. با توجه به مطالب فوق این پرسش مطرح می‌شود که سیاست خارجی جو بایدن نسبت به جمهوری اسلامی ایران چه ماهیت و مختصاتی دارد؟ فرضیه‌ای که در پاسخ به این پرسش در پژوهش حاضر مورد آزمون قرار گرفت، عبارت است از این که، بایدن یکی از اولویت‌های سیاست خارجی خود را تدوین و تعقیب سیاست نوین این کشور در قبال ایران اعلام کرده است که در کانون سیاست خارجی او تلاش برای اصلاح برجام و تسری آن به برنامه موشکی ایران و جلوگیری از نفوذ منطقه‌ای ایران، تحریم اقتصادی و براندازی جمهوری اسلامی ایران از مهم‌ترین اهداف است. همچنین، در سیاست خارجی بایدن، سیاست تحریم علیه ایران به طورکلی حفظ شده است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و روش گردآوری داده‌ها کتابخانه‌ای-اینترنتی است. به منظور تحلیل علمی و تئوریک مسئله پژوهش از نظریه نئورئالیسم بهره گرفته شده است.
