ظهور پاندمی کووید19 نقطه عطفی مهمی در عرصه سیاست جهانی و منطقهای بهشمار میرود. این ویروس تاکنون مشکلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی فراوانی را برای بسیاری از کشورهای جهان از جمله منطقه خاورمیانه ایجاد کرده است. این مقاله در صدد است تا به این سوال پاسخ دهد که چگونه پاندمی کرونا میتواند در بلند مدت بستر را برای اقدامات خشونتآمیز گروههای افراطی و تروریستی خاورمیانه فراهم سازد؟ روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است و از چارچوب نظری مکتب کپنهاگ برای تحلیل موضوع پژوهش استفاده شده است. فرضیه تحقیق بر این انگاره مفصلبندی شده است که کاهش رشد اقتصادی کشورهای خاورمیانه به دلیل شیوع کرونا همزمان با افول بازار نفت، شرایط زیست انسانی را بیش از گذشته دشوار ساخته و موجب افزایش فقر، بیکاری، سرخوردگی اجتماعی و مشکلات متعدد روحی و روانی در بلند میشود. این در حالی است که به دلیل رقابتهای شدید ایدئولوژیکی و ژئوپلتیکی در خاورمیانه نظم حاکم، نظمی کاملا آنارشیک است. در چنین ساختار آنارشیک و آشفتهای کنشگری رادیکالیسم مذهبی بیشتر خواهد شد و جریانهای تروریستی با احیای قدرت خود، بار دیگر خاورمیانه را دستخوش چالش جدی خواهند کرد. همزمان نیز کاهش حمایت های معنوی و مادی کشورهایی که سیاست مقابله با تروریسم را در دستور کار دارند، به دلیل کمبود بودجه و منابع، میتواند شرایط را بیش از پیش جهت احیای گروههای تروریستی در آینده فراهم کند. سازوکار برونرفت از تحولات تروریستی آینده، صرفاً همگرایی کشورها منطقه بهرغم تعارض منافع و همچنین حمایت دولتهای مرکز از کشورهای پیرامونی در خاورمیانه است.
