نظریه پردازان سرمایه اجتماعی و جامعه شناسان بیان می کنند که کارکرد و اثرات مثبت سرمایه اجتماعی غیر قابل انکار است. و امروزه به دلیل کارکرد های مثبت سرمایه اجتماعی و نقش مهم آن در تصمیم سازی ها و سیاستگذاریها سبب شده است که دولتها، آن را مورد توجه ویژه خود قرار دهند. در طی سالهای اخیر مطالعات و بررسیهای داخل کشور نشان داده است که ما با افول سرمایه اجتماعی روبرو هستیم. برای همین این مطالعه به این پرسش پاسخ می دهد که از نظر امام خمینی چه علل، شرایط، زمینه ها و فرآیندی سبب فرسایش سرمایه اجتماعی می شود؟ و پیامد افول سرمایه اجتماعی برای یک جامعه اسلامی چیست؟ روش این پژوهش از نوع کیفی است و از استراتژی گراندد تئوری استفاده شده است. داده های اصلی این پژوهش تمامی اسناد و مدارک و مکتوبات (صحیفه 22 جلدی) و برخی از کتابهای امام بوده است. داده ها در این پژوهش در سه سطح کدگذاری باز ، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی مورد تجزیه و تحلیل قرا گرفت. بر اساس یافته ها، می توان بیان نمود بی توجهی به ارزشها و اعتقادات الهی، غفلت از یاد خدا و اعتماد و اتکال به غیر او به عنوان عناصر و ابعاد بنیادین سرمایه(شناختی) و شکاف بین مردم و دولت گسست پیوند های اجتماعی و اختلاف و تفرقه افکنی اشرافی گری و عدم ساده زیستی و برچسب ناصواب به مسئولین و سعی در تضعیف آنان به عنوان شرایط و علل اصلی و همچنین عدم اعتماد به نفس و خود باوری، خودخواهی و ترک قیام برای خدا به عنوان شرایط مداخله گر مهمترین عامل در افول سرمایه اجتماعی از نظر امام بوده اند.
