عباس رشیدی

در سالهای اخیر با توجه به رشد تقاضا برای یون لیتیم در مصارف مختلف صنعتی، نیاز به روشی مقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست برای جداسازی لیتیم میباشد. در این پژوهش جذب لیتیم با استفاده از جاذب زئولیت کلینوپتیلولیت صورت گرفت. اصلاح زئولیت با لیگاند کرون اتر نیز مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا به منظور رسیدن به جذب بالا برای یون لیتیم، پارامترهای مؤثر بر اصلاح بهینه شدند 1 میلیگرم بر لیتر و مدت زمان اصلاح 041 ساعت به دست / که لیگاند بنزو 51 کرون 1 با غلظت 15 آمدند. برای ارزیابی میزان اصلاح جاذب، از آزمونهای طیف سنجی مادون قرمز ) FT-IR (، میکروسکوپ الکترونی روبشی ) SEM ( و آنالیز BET استفاده شد. برای بررسی جذب لیتیم به روی زئولیت، پارامترهای pH ، مقدار جاذب، زمان تماس )مطالعه سینتیکی(، غلظت )ایزوترم تعادلی( و دما )مطالعه ترمودینامیکی( بهینه شدند. مقادیر pH برابر 7، جاذب 5 گرم در mL 01 محلول ppm 1/5 و در دمای ℃ 41 ، بیشترین مقدار جذب یونهای لیتیم، به میزان 77 % )جاذب mg/g 3/3 ( را داشته است. تحلیل آماری ANOVA بر روی نتایج تجربی با استفاده از نرم افزار Minitab به روش تاگوچی صورت گرفت که تأثیرگذارترین پارامترها جرم جاذب و غلظت اولیه تعیین شد. مدلهای مختلف ایزوترم و سینتیکی جهت توصیف و تشریح دادههای سینتیکی و تعادلی به کار گرفته میشود و نتایج نشان داد که مدل فروندلیچ و مدل شبه مرتبه دوم با دادههای آزمایشگاهی مطابقت دارد. با بررسی ترمودینامیکی مشاهده شد که فرآیند جذب این یون گرماگیر و خودبهخودی است. در این مطالعه، تأثیر یونهای مزاحم بر جذب و آب دریای خزر به عنوان نمونه حقیقی نیز بررسی شدند.