به دنبال شکست قدرتهای اروپایی در جنگهای جهانی، اروپا نقش محوری خود در نظام بینالملل را از دست داد و با تقسیم این قاره، کشورهای اروپایی تحت سیطره و نفوذ دو قطب بزرگ قدرت، آمریکا و شوروی سابق قرار گرفتند و تحوّل امنیّت و یا توسعه آنها در این چارچوب رقمم خمورد. اروپمای ضعیف شده برای ایفای نقشی مؤثرتر در نظام بینالملل راه همکاری و همگرایی را در قالب سازمانهای منطقه ای، به ویژه در غرب اروپا در پیش گرفت که نمونه بارز امروزین آن اتحادیه اروپاست. در بمین اعضای اتحادیه مذکور، آلمان به عنوان قدرت اقتصادی و صنعتی، جایگاه برجسمته و اول را بمه خمود اختصاص داده است. در چنین شرایطی ایران نیز که درگیر چالشهای عمیقی با ایالات متحده بموده، همواره در صحنه بینالمللی و در روابط تجاری و اقتصادی در نظر داشته تا از علم و فناوری کشورهای عضو اتحادیه اروپا بخصوص آلمان در راستای توسعه اقتصادی و صنعتی خود بهره جوید؛ اگر چه موانع سیاسی و بحران روابط با آمریکا، همواره سبب ساز چالشهایی اساسی در مناسبات ایران بما آلممان و اتحادیه اروپایی بودهاند. مقاله حاضر میکوشد به این سؤال پاسخ دهد که چگونه روابط نزدیک با آلمان به عنوان عضو قدرتمند اتحادیه اروپایی میتواند سبب تحکیم روابط ایران با این اتحادیه و تأمین منافع اقتصادی و توسعه صنعتی این کشور گردد؟ برای پاسخ به این سؤال، با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی این فرضیه مورد بررسی قرار میگیرد که در صورت غلبه بر چالشهای سیاسی، بما توجمه بمه قدرت اقتصادی و صنعتی آلمان و جایگاه آن در اتحادیه اروپایی، روابط نزدیک ایمران بما ایمن کشمور میتواند زمینه ساز تحکیم روابط با اتحادیّه اروپا و بهره گیمری از ایمن مناسمبات در راسمتای توسمعه اقتصادی و صنعتی کشور باشد، و در این راستا مدل آلمان و منطقه آلمان را ارائه مینماییم.
