جریان سلفی گری که افراطی ترین شاخه ی آن وهابیت نامیده می شود، در قرن چهارم توسط گروهی از اهل حدیث پایه گذاری شد. این گروه به این اعتبار که درصدد احیای سیره سلف صالح بودند، خود را سلفیه نامیدند. مکتب سلفیه از آغاز قرن هشتم با رواج افکار شاذ ابن تیمیه حرانی ظهور و بروز یافت. اندیشه های مخرب سلفیه که بر پایه اعتقادات موجود در فقه حنبلی استوار شده، سالهاست گریبان جهان اسلام را گرفته است. در اندیشه ی سلفیان عقل و خرد اعتبار و منزلت چندانی ندارد. آنها معتقدند نقل، اساس هر فکر و اندیشه ای است و عقل چیزی جز تابع و خادم نقل نیست(الله بداشتی، 1387، ص 32 و 33). اعتقاد به جسمانیت و رویت خداوند، انکار فضایل مسلم اهل بیت پیامبر علیهم السلام و... از محور های اصلی این تفکر است. ابی عبیده مشهور بن حسن بن محمود آل سلمان، یکی از شیوخ حال حاضر سلفی، از ارادتمندان ابن تیمیه و از شاگردان شیخ الآلبانی است. وی در سال 1380 هجری در فلسطین متولد شد. در خلال جنگ های اعراب و اسرائیل در سال 1387هـ.ق با خانواده اش به اردن مهاجرت نمود و از آن زمان تاکنون ساکن شهر عمان پایتخت کشور اردن است و به فعالیت های علمی همچون تدریس تفسیر، شرح صحیح مسلم و... مشغول می باشد. مشهور آل سلمان تألیفات بسیاری در علوم دینی، فقه، اصول، حدیث و تفسیر قرآن دارد. او در کتاب «ردود القرطبی علی الشیعه» به زعم خود می خواهد بدون هیچ تعصبی چهره ی حقیقی شیعه را به خوانندگان خود بنمایاند. وی در این کتاب آراء و نظرات قرطبی درباره ی شیعه را از تفسیر قرطبی - الجامع لأحکام القرآن - جمع آوری نموده است. آل سلمان هدف خود از گردآوری سخنان قرطبی را برملا ساختن فساد عقیده ی شیعه عنوان، و ابراز امیدواری می کند غافلان اهل سنت از خواب غفلت بیدار شوند و از دعوی تقریب بین مذهب شیعه و سنی دست بردارند. کتاب «الجامع لأحکام القرآن» که نام کامل آن «الجامع لأحکام القرآن و المبین لما تضمنه من السنه و آی الفرقان» است، به اختصار تفسیر قرطبی نامیده می شود. این کتاب مهم ترین و مشهورترین اثر شمس الدین محمد بن احمد بن ابی بکر بن فرح انصاری خزرجی اندلسی قرطبی، از مفسران و امامان بزرگ اهل سنت در قرن هفتم هجری است. قرطبی در فقه، مذهب مالکی، و در کلام مکتب اشعری را برگزیده و دیگر فرقه ها از جمله معتزله و شیعه را نقد کرده است. وی به زهد و ورع مشهور بود و برخی مو
