جاناتان براون به نقد حدیث توجه ویژه نشان داده و در بررسی های علمی، به الزامات و تتبّع دارقطنی نیز پرداخته است. این مقاله دیدگاه و موضع وی را در مورد رویکردها و روش های نقد حدیث در الزامات و تتبّع دارقطنی می کاود. گردآوری اطّلاعات در این اثر به روش کتابخانه ای- رایانه ای و پردازش آنها به روش توصیفی- تحلیلی است. براون شناخت عقیده و روش شناسی دارقطنی را با مطالعۀ آثارش به ویژه الزامات و تتبّع دنبال می کند. براون درمی یابد رویکرد دارقطنی به حدیث، اغلب پرداختن به سندهاست؛ در روش شناسی نیز بیشتر آثارش ناظر به سند و علل آن یا وضع و هویّت راویان است، افزایش را هم برای سند و هم برای متن می پذیرد. براون باور دارد جامع ترین دفاع طرفداران حدیث از صحیحین این است که انتقاد دارقطنی، تنها در موارد استثنائی پذیرفتنی است. براون با رویکرد تبیینی- تحلیلی و اطّلاع رسانی بی طرفانه به این باور می رسد که دارقطنی با نگارش الزامات و تتبّع ثابت کرده است شیفته صحیحین بود؛ بنابراین عقاید او در نقد صحیحین، نقش قابل اعتنایی نداشته، بلکه بررسی و اصلاح دارقطنی ناشی از دقّت عمل او در بررسی حدیث بوده است.
