یکی از گروه های چپ کمونیست در ایران،اتحادیه کمونیست های ایران بودند که بعد از فروپاشی پهلوی و پیروزی انقلاب ، برای مقابله با انقلابیون دربرخی از مناطق ایران قیام هایی صورت دادند. در مرحله اول،دولت قدرت کافی را برای اداره کشور به دست نیاورد و همین امر موجب بحران حکومت شد.این ضعف درقدرت، شکافی ایجاد کردکه دلیلی برای ضربه زدن به آن شد.ازطرفی گروه‌های رقیب اغلب مسلح بودند به‌علاوه در فضای پایتخت کشمکش هایی میان انقلابیون و اپوزیسیون صورت گرفته بود. درپی تقابل های سیاسی و تفرقه بین بنی صدروهمراهان امام،اتحادیه کمونیست به هواخواهی ازسایر گروه های ضدانقلابی به حامیان بنی صدر پیوستند .بعد از برکناری بنی صدر به این نتیجه رسیدند که انقلاب اسلامی منحرف شده و باید سرکوب شود. از این رو موجی از درگیری‌های مسلحانه درکشور آغاز شد که یکی ازاین درگیری ها درآمل اتفاق افتاد که دراین ماجرا، اتحادیه کمونیست ایران مبارزه مسلحانه ای را علیه حکومت مرکزی آغاز کردند که غافلگیر کننده بود. این پژوهش درپی پاسخ به این پرسش است که چه چیزی انگیزه عامل این اقدام را فراهم میکند؟ درجواب باید گفت، با توجه به تحولات رخ داده در کشور(تهران: جدال بنی صدر و انقلابیون) به این نتیجه رسیدند، با انجام یک اقدام فوری به نتیجه ی مطلوب می رسند که امکان گسترش حرکتشان به کل کشور وجود دارد.براین اساس ضرورت و هدف مقاله ، بررسی زمینه سیاسی محرک ومیزان تاثیر آن در شورش را مورد ارزیابی قرار میدهد.
