الزامات تربیتی مسئولان در نظام اسلامی، همواره از دغدغه-های امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری بوده، ولی این مسئله در طی سالهای بعد از انقلاب اسلامی با چالشهای علمی و عملی فراوانی روبه رو شده است. بعبارت دیگر یکی از چالش های اساسی مدیریت مطلوب بی توجهی به این سرمایه راهبردی و نامشهود (سرمایه انسانی) است که اغلب در سازمان ها به آن نگاه ابزاری می شود. توسعه سازمانی در گرو انسان توسعه یافته است. تحول و تعالی سازمانی مرهون مدیران و کارکنان متعالی و تربیت یافته است. رمز و راز پویایی و بالندگی سازمان ها در سایه رشد و وارستگی انسانی است. از این دید شاید بتوان ادعا کرد که حیاتی ترین و مهم ترین چالش های فرا روی مدیریت مطلوب ، فقدان آن بایسته های تربیتی مسئولان در نظام اسلامی است که بدون شناسایی، مدیریت و پیدا کردن راه حل های مناسب و در خور، دست یابی به مدیریت مطلوب سرابی بیش نیست. فرضیه های مقاله این است که: الف: با توجه به این که در حکمت متعالیه مبتنی بر اندیشه سیاسی امام خمینی برای انسان سه لایه وجودی قائل است، بایسته های تربیتی مسئولان در نظام اسلامی، نیز از نگاه ایشان در سه بُعد قابل ارائه می باشد. ب: به نظر می رسد بر اساس روش سیستماتیک کوربین تبیین شرایط علی، شرایط زمینه ای، عوامل مداخله گر و راهبردها و نهایتاً پیامدهای بایسته های تربیتی مسئولان در نظام اسلامی در حکمت متعالیه مبتنی بر اندیشه سیاسی امام خمینی در قالب مدل پارادایمی می تواند گام هایی بعدی را جهت تحقق تمدن نوین اسلامی فراهم کند. از این رو لازم است به مسئله مهم و اساسیِ کشف و تبیین چالشها و ضرورتها در باب بایسته های تربیتی مسئولان در نظام اسلامی با نگاه دقیق و علمی در راستای حکمت متعالیه مبتنی بر اندیشه سیاسی امام خمینی پرداخته شود
