شرق مازندران شامل شهرستانهای نکا، بهشهر و گلوگاه میباشد که در ارتفاعی بین 044 تا 1044 متری از سطح دریا قرار دارند. توانمندیهای محیطی و پتانسیلهای زیست محیطی و ریستبوم شناختی باعث شکلگیری جوامع انسانی در این حوضه جغرافیایی از پارینهسنگی تا عصر حاضر شده است. در این منطقه به دلیل وجود فراوان سنگ با کیفیت چرت، از این سنگ به عنوان ماده خام جهت ساخت دست ساختههای سنگی از پارینه سنگی تا هزار اول پیش از میلاد استفاده شده است؛ که باتوجه به پیچیدگیهای اقتصادی - اجتماعی الگوهای مختلفی از نظامهای تولید دست ساختههای سنگی در دوران مختلف شد. مجموعه دست ساختههای سنگی توق تپه در دوران نوسنگی به لحاظ ماده خام کاملا محلی بوده است. بخشی از توالی تراش خارج از محوطه صورت گرفته است و اکثر برداشتهها به صورت قالب آماده به محیط آورده شده است و بیشتر عمل رتوش و یا فرم دهی نهایی قالبها در محوطه صورت گرفته است، که از دلایل آن میتوان به کمبود سنگمادرها و عدم وجود سنگمادر تیغه در محیط اشاره کرد. تکنیک مورد استفاده در صنایع سنگی توق تپه به صورت ضربه مستقیم با چکش نرم و یا ضربه غیر مستقیم میباشد. از ویژگیهای شاخص مجموعه دست ساختههای سنگی توق تپه میتوان به فراوانی ابزارهای روی تراشه، فراوانی کنگره دندانه دارها، کمبود خراشندههای ناخنی و هندسی و کمبود ابزارهای دارای جلای داس اشاره کرد. صنایع سنگی توق تپه به لحاظ ترکیببندی تکنولوژیکی و ابزارها بیشترین شباهت را با صنایع سنگی دوران میان سنگی غار کمیشان دارد که احتمال غریب به یقین سنت ساخت دستافزارهای سنگی در دوران نوسنگی ادامه دهندهی سنت ساخت دست ساختهها در دوران میان سنگی کاسپین میباشد که از دلایل آن میتوان به ظرفیت بالای محیط در تامین خوراک مورد نیاز جوامع اشاره کرد که جوامع ساکن احتمالا امرار معاش خود را از طریق گردآوری غلات وحشی و شکار انجام میدادهاند.
