بازتاب ایده و طرحهای فمینیستی در متون ادبیات داستانی موجب شدتا در برهه های مختلف زنان تمایل زیادی به خلق متون زن محورانه پیدا کنند. اکنون با نگاهی گذرا برپژوهش های پیشین در نقد رمان نفرین خاکستری (1381) اثر مهسا محب علی، کامال ً مشخص می شوداکثر این پژوهش ها در قالب مقاله و پایان نامهً، این اثر را صرفا متنی فمینیستی در نظر گرفته اند و به تحلیل عناصر این رویکرد اکتفا کرده اند، درحالیکه نویسندگان در جستار پیش رو سعی کرده اند موضوع مغفول ماندۀ پژوهش های دیگر منتقدان در خصوص نقد فمینیستی رمان نفرین خاکستری را با پرسشی جدی روبه رو سازند. میتوان مهم ترین پیش فرض این جستار را برطرف ساختن ابهام رویکردی نویسنده با توجه به تالش آرمانگرایانه اش در نظر گرفت. بدین منظور نویسندگان این مقاله درصدد نقد و بررسی رویکرد انتقادی و اعتراضی مهسا محب علی نسبت به فمینیسم رادیکال در قالب رمان نفرین خاکستری هستند. این مقاله پژوهشی است به روش تحلیل محتوای کیفی، که با استفاده از منابع اسنادی، کتابخانه ای، مصاحبه و سایت های معتبر بر مبنای استنباط نویسندگان از تحلیل داده های تحقیق فراهم آمده است. مهمترین دستاورد این پژوهش استخراج و تحلیل درون متنی مؤلفه هایی در حیطۀ فمینیسم رادیکالی همچون: بکرزایی-خودباروری، مردستیزی و تحقق فردیت زن است که محب علی با استفاده از این موارد در میانۀداستان با تغییر عقیده بر این حقیقت تأکیدمیکندکه آموزه های شالوده شکن دانۀ فمینیسم رادیکال در کاهش نابرابری هاو ظلم های جنسیتی به توفیق های قابل اعتنایی دست نیافته است و اینگونه مبانی نظری فمینیستهای رادیکال را زیر سؤال برده است.
