آﻧﭽﻪ در ﺷﻬﺮﻫﺎی اﻣﺮوز ﻣﺎ دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد ﻧﻪ ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی ﮐﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎﯾﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﺤﺼﻮل ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﻨﺎﻫﺎ و ﺗﮑﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه از ﺗﻮدهﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ را ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﺘﺒﺎدر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﺷﺎﯾﺪ اﯾن‌گوﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﺷﻬﺮ ﻣﺎ اول ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و آﻧﭽﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ﻓﻀﺎی ﺷﻬﺮی اﺳﺖ. در صورتی که رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻬﺮوﻧﺪان از فضاهای شهری ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺪاوم ﻫﻮﯾﺖ در ﺷﻬﺮ ﻣﯽﺷﻮد و اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﻮﺟﺒﺎت اﯾﺠﺎد ﺣﺲ ﺗﻌﻠﻖ ﺳﺎﮐﻨﺎن ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﯾﺎ قسمتی از آن می‌باشد و این حس باعث پیوند فرد با مکان می‌شود که در آن انسان خود را جزئی از مکان می‌داند، همچنین در این زمینه اندیشمندان متعددی کیفیت فضاهای شهری را بررسی کرده‌اند و نکاتی را ابراز داشته‌اند. منطقه نارمک در منطقه هشت تهران قرار گرفته است و متاسفانه از دهه 80 به بعد کالبد محله در اثر افزایش تراکم ساختمانی دچار دگرگونی گردید و با مشکلاتی روبه‌رو شد بدین منظور یکی از اهداف اصلی این پژوهش ارائه راهکارهایی برای ساماندهی فضای شهری نارمک به منظور افزایش حس تعلق ساکنین تعیین شد. این تحقیق ترکیبی از پژوهش کمی و کیفی است. از منظر هدف تحقیق از نوع کاربردی و در چهارچوب روش‌های توصیفی-تحلیلی است. منابع نظری از منابع کتابخانه ای که شامل پایان نامه، کتب فارسی و اینترنت استفاده گردید و در ارتباط با نمونه موردی از مشاهده، عکس برداری، اسناد و طرح های موجود و پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنان محله نارمک بود و حجم نمونه به علت شرایط حاد کرونایی 116 عدد است که تمام پاسخ گویان افراد بالای 16 سال هستند، با استناد به مبانی نظری، این پایان نامه دارای 57 شاخص در قالب 8 متغیر طبقه بندی شد که در ایجاد افزایش حس تعلق به مکان در فضاهای شهری مورد ارزیابی واقع شد.
