مقدمه: تثبیت سلول به عنوان یک روش مناسب برای استفاده مجدد از میکروارگانیسم ها و محفوظ نگه داشتن آن ها از تغییرات مستقیم عوامل فیزیکی- شیمیایی محیط به حساب می آید. مواد و روش ها: در این پژوهش، سلول های باسیلوس بر روی آلژینات کلسیم تثبیت شده است. از بین روش های تثبیت، از روش انتراپمنت و قطرک استفاده شد. همچنین، پس از تولید ریزدانه های حاوی آلژینات و باسیلوس، از رآکتور بستر فشرده برای حذف فلز نیکل استفاده شد. نتایج: این پژوهش نشان داد میزان جذب فلز نیکل توسط باکتری تثبیت شده در آلژینات کلسیم، نسبت به باکتری آزاد و آلژینات کلسیم فاقد باکتری بیشتر است . درصد نیکل جذب شده از محلول به وسیله آلژینات کلسیم، باسیلوس آزاد و باسیلوس تثبیت شده در آلژینات کلسیم، به ترتیب 5/17، 5/29 و 5/47 درصد است. بحث و نتیجه گیری: بادر نظر گرفتن این موضوع، که گروه های فعال سطح باسیلوسنقش اصلی در جذب فلزات سمی دارد و مهم ترین آن ها گروه های کربوکسیلیک است، می توان به سمت ارگانیسم های حاوی این گروه ها و یا استفاده مستقیم و آزاد از ماکرومولکول های حاوی این گروه ها رهنمون شد.
