عامر نیک پور

نگاه صرفاً کالبدی بافت­های فرسوده موجب ضعف طرح­های نوسازی و بهسازی شده است. هدف از این پژوهش تحلیل انطباق محدوده بافت فرسوده با پهنه­ های فقر در شهر قائمشهر است. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث روش توصیفی - تحلیلی است. داده های مربوط به مبانی نظری تحقیق به شیوه کتابخانه ای و اسنادی تهیه شده و داده های خام پژوهش از بلوک های آماری شهر قائمشهر تهیه شده که بر اساس سرشماری سال 1390 مرکز آمار ایران استخراج شده است. برای بی­ مقیاس­سازی 36 شاخص­ فقر شهری از روش فازی در محیط نرم افزار Excel استفاده شده است. برای پهنه ­بندی فقر از روش لکه­ های داغ در محیط نرم افزار Arc Gis استفاده شده است. محدوده بافت فرسوده نیز از مطالعات طرح نوسازی و بهسازی شهر قائمشهر استخراج شده و مرز آن بر روی بلوک­های آماری ترسیم شده است. با انطباق محدوده بافت فرسوده و پهنه ­های فقر، مشخص شده که پهنه ­های وسیعی از فقر، در محدوده بافت فرسوده قرار ندارند، این امر موجب می­ شود که پهنه­ های فقر ، از مزایا و تسهیلات مربوط به بهسازی و نوسازی، بازآفرینی و همچنین تخفیف و معافیت در پرداخت عوارض ساخت در محدوده بافت فرسوده محروم بمانند. در حال حاضر از کل مساحت بلوک های شهری 296/6 هکتار به بافت فرسوده اختصاص دارد، در حالی که 1178 هکتار در پهنه فقر جای گرفته است، بررسی ­ها نشان می­ دهد تقریباً بین 10 درصد از مساحت و جمعیت محدوده بافت فرسوده و پهنه ی فقر انطباق و هم­پوشانی وجود دارد. از این رو بازنگری در طرح بافت فرسوده و شناسایی محدوده ­های جدید با به کارگیری روش­های دقیق ­تر و در نظر گرفتن مسئله فقر شهری امری ضروری به نظر می­رسد.