شناسایی مناطق خطرناک حادثه خیز از نظر وقوع تصادفات جاده ای در محور فیروزکوه به دلیل ترانزیتی بودن و اهمیت اقتصادی آن و همچنین نقش این جاده در صنعت گردشگری از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار میباشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی الگوهای مکانی-زمانی توزیع تراکم و نقاط حاد تصادفات در جاده ترانزیتی فیروزکوه میباشد. بدین منظور، دادههای تصادفات جاده ای در سالهای 1401-1395 با استفاده از تخمین تراکم کرنل و تحلیل نقاط حاد در GIS مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان میدهد که به دلیل محدودیتهای حمل ونقل جادهای و مسافرت در دوران اپیدمی کرونا، تعداد تصادفات کمتری در سالهای 1398 و 1399 در مقایسه با سالهای ماقبل و مابعد آن در بازه زمانی -1395 1401 رخ داده است. نتایج نشان داد که توزیع تراکم و نقاط حاد تصادفات از نظر مکانی-زمانی دارای تغییرپذیری میباشند. به دلیل تراکم بالای تصادفات در منطقه های ایستگاه قطار دوگل و بعد از تونل آبشار، خوشه های تصادفات با میانگین 2/32 = score-Z و سطوح اطمینان 90 تا 99 درصد در بازه زمانی 1401-1395 در این دو منطقه شناسایی شده است. طول جاده در این خوشه های تصادفات 10/979 کیلومتر بوده که شامل 46 درصد از تصادفات جاده ای در این بازه زمانی میباشد. نتایج این تحقیق میتواند جهت بررسی عوامل مؤثر بر وقوع تصادفات جاده ای در مناطق با تراکم بالای و خوشه های تصادفات، اتخاذ تصمیمات آگاهانه جهت مدیریت سوانح رانندگی و همچنین اجرای اقدامات عمرانی و آموزشی توسط سازمانهای مسئول در جهت افزایش ایمنی جاده مورداستفاده قرار بگیرد.
