تصادفات جاد های یکی از مه مترین عوامل مصدومیت، معلولیت و مر گ ومیر در بسیاری از کشورهای در حال توسعه و مخصوصاً ایران است. وقوع تصادفات جاد های در محور هراز ب هعنوان یکی از مه مترین محورهای توریستی کشور، دغدغه بسیاری از مسافران و گردشگران است. هدف اصلی این مقاله، مطالعه توزیع و پراکنش تراکم تصادفات جاد های و شناسایی خوش ههای مکانی تصادفات در جاده هراز ب هعنوان یکی از مه مترین محورهای مواصلاتی استراتژیک و توریستی کشور است. اطلاعات مرتبط با تصادفات جاد های در محور هراز توسط سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر ایران جم عآوری شده است که در آن تراکم تصادفات و خوش ههای مکانی تصادفات با استفاده از تابع تخمین کرنل و شاخص آمار مکانی * Getis-Ord Gi در روش تحلیل نقاط حاد حادث هخیز در بازه زمانی 5 ساله 1395 تا 1399 مورد ارزیابی و شناسایی قرار گرفته است. نتایج ب هدست آمده از اعمال تابع تخمین تراکم کرنل نشا ندهنده تعییر پذیری مکانی زمانی تراکم تصادفات جاده ای در امتداد محور هراز در بازه زمانی 1395 تا 1399 بوده که در آن منطقه کهرود پایین بیشترین میزان تراکم تصادفات را به خود اختصاص داده است. تحلیل نقاط حاد حادث هخیز نیز مشخص کرده است که در قسم تهای پنجاب، کهرود پایین، گرنک و پلور خوشه های مکانی تصادفات با مقدار میانگین 4/49 Z-score شکل گرفته است که در طول زمان و در بازه زمانی 5 ساله، تعداد خوشه های تصادفات، درصد تصادفات ر خداده در خوشه ها و همچنین طول محور در خوشه های تصادفات شناسایی شده کاهش پیدا کرده است. تابع تخمین تراکم کرنل و روش تحلیل نقاط حاد حادث هخیز در بررسی و تحلیل مکان یزمانی توزیع پراکنش و تراکم تصادفات و همچنین شناسایی خوش ههای مکانی تصادفات در محور هراز مؤثر بوده است. نتایج حاصل از این تحقیق م یتواند در جهت انجام اقدامات اصلاحی فنی و ساختاری، امدا درسانی و همچنین آگاه یبخشی مسافران از وجود قسم تهای خطرناک مورد استفاده قرار گیرد.
