در اکثر پدیدههایی که با آن روبرو هستیم عدم قطعیت به نوعی وجود دارد. مسئله اساسی که در این زمینه وجود دارد در ابتدا تشخیص نوع عدم قطعیت و سپس حل مدل هایی است که با آن نوع از عدم قطعیت مواجه هستند. البته برخی از محیطهای عد م قطعیت از پایه ریاضی مناسبی برخوردار نیستند و از روشهای حل غیراصولی با تنوع بسیار استفاده می کنند. از جمله مهمترین محیطهای عدم قطعیت که امروزه به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد محیط های فازی و تصادفی است اما در مواجه با پدیده های امروزی متوجه میشویم که پیچیدگی پدیده ها به نوعی است که نیازمند بکارگیری همزمان دو عدم قطعیت تصادفی و فازی است. است. از این رو لزوم پرداختن به محیطهای ترکیبی تصادفی فازی ایجاد میشود . برنامه ریزی تصادفی فازی در ارتباط با مسایلی از بهینه سازی است که برخی یا همه پارامترهای آن بصورت متغیرهای تصادفی فازی هستند. در این مقاله یک رویکرد برای حل مسایل برنامه ریزی خطی تصادفی فازی چند هدفه ارایه می شود. در ابتدا مدل تصادفی فازی چندهدفه با استفاده از رویکرد برنامه ریزی محدودیت شانس با احتمال فازی و مفهوم آلفا-برش به یک مدل برنامه ریزی خطی چندهدفه قطعی معادل تبدیل و سپس با اتخاذ یک رویکرد فازی، مدل حاصل حل می شود.
