مساله حمل ونقل، به عنوان یکی از مهمترین و کاربردیترین مدلهای مرتبط با برنامه ریزی خطی، همواره موردتوجه محققین می باشد. باتوجه به فقدان اطلاعات دقیق، شرایط اقتصادی متغیر، عوامل غیرقابل کنترل و به ویژه شرایط متغیر منابع در دسترس، برای تطبیق با شرایط واقعی عملا با نوعی از عدم قطعیت، هم انعطاف پذیری در قیود و هم فازی بودن ماهیت پارامترها مواجه هستیم. از اینرو، یک روش برای بیان شرایط این مدلسازی، استفاده از اعداد فازی انعطاف پذیراست که باعث می شود با شرایط واقعی تطبیق بیشتری داشته باشد.
