مساله و هدف: پژوهش حاضر در راستای فراهم سازی شواهدی از رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رضایت از زندگی دانشجویان گردشگری انجام گرفته است. روش کار: روش تحقیق حاضر از نظر روش نیز در دسته ی تحقیقات همبستگی محسوب می گردد. تعداد 169 نفر نمونه با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. در تحقیق حاضر از دو ابزار استاندارد پرسش نامه شخصیت آیزنگ به منظور سنجش متغیر ویژگی های شخصیتی و َآزمون 5 سوالی رضایت از زندگی پرسشنامه استاندارد شده کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996) استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از روش های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد که بین هر کدام از مولفه های متغیر های درون گرایی-برون گرایی، روان رنجورخویی و روان پریش گرایی و متغیر ویژگی های شخصیتی با رضایت از زندگی رابطه معنی داری در جهت مثبت وجود دارد. 62 درصد از واریانس متغیر رضایت از زندگی توسط ویژگی های شخصیتی تبیین و پیش بینی می شود. نتیجه گیری: نتایج نشان دادکه درون گرایی و برون گرایی با ضریب بتای 24/0 نسبت به ویژگی های شخصیتی، پیش بینی کننده قوی تری برای رضایت از زندگی دانشجویان گردشگری و جهانگردی به حساب می آید .پیشنهاد می شود براساس ویژگی های روانی و شخصیتی دانشجویان گردشگریآموزش مبتنی بر قابلیت صورت پذیرد.
