مقدمه: این که چه عواملی بر پیشرفت و موفقیت تحصیلی دانشجویان تأثیر میگذارد، یا سهم و مشارکت هر عامل چه اندازه است، همواره از حیطههای مورد علاقه پژوهشگران بوده است. این پژوهش با هدف بررسی مدل یابی روابط ساختاری - اضطراب امتحان و اهمال کاری تحصیلی با پیشرفت با واسطه گری نقش انگیزش پیشرفت انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و به طور خاص مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری 32522 نفر از دانشجویان دانشگاههای شهر بابل بودند که تعداد 520 نفر، 253 دختر و 255 پسر، به عنوان نمونه آماری و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و با پرسشنامههای انگیزش پیشرفت هرمنس، اضطراب امتحان ساراسون و اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم ارزیابی شدند. معدل کل نمرات آنها به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج نشان داد، بین اضطراب امتحان، اهمال کاری تحصیلی و انگیزش پیشرفت با پیشرفت تحصیلی رابطه 2 از واریانس پیشرفت تحصیلی توسط انگیزش / وجود دارد و مدل پژوهش با برازش مناسب تأیید گردید. همچنین 31 پیشرفت، اضطراب امتحان و اهمال کاری تحصیلی مورد تبیین قرار گرفت. نتیجهگیری: از این رو میتوان نتیجه گیری کرد، با کاهش اضطراب امتحان و اهمال کاری تحصیلی میتوان انگیزش پیشرفت را در دانشجویان بالا برد و پیشرفت تحصیلی آنها را ارتقاء بخشید
