حبیب اله نادری

زمینه: پیشرفت تحصیلی از اولویتهای اصلی مدارس است که مهمترین هدف آموزش و پرورش محسوب میشود. هدف: این پژوهش با هدف مدیابی روابط ساختاری ساختاری اضطراب امتحان و منبع کنترل با پیشرفت با واسطهگری نقش انگیزش پیشرفت انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی، به طور خاص مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری 92111 نفر از دانشجویان دانشگاههای شهر بابل بودند که تعداد 118 نفر، 219 دختر و 211 پسر، به عنوان نمونهی آماری و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از پرسشنامههای انگیزش پیشرفت هرمنس ) 2114 (، اضطراب امتحان ساراسون ) 5911 ( و منبع کنترل راتر ) 5966 ( و معدل کل نمرات آنها به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. یافتهها: یافتهها نشان داد، بین انگیزش پیشرفت و منبع کنترل با پیشرفت تحصیلی رابطهی مستقیم 1/ معنادار و بین اضطراب امتحان با پیشرفت تحصیلی رابطهی معکوس معناداری وجود دارد. مدل پژوهش دارای برازش بوده و ت یید شد و 21 از واریانس پیشرفت تحصیلی توسط انگیزش پیشرفت، اضطراب امتحان و منبع کنترل مورد تبیین قرار گرفت. نتیجهگیری: لذا میتوان نتیجه- گیری کرد، با کاهش اضطراب امتحان و افزایش منبع کنترل میتوان انگیزش پیشرفت را در دانشجویان بالا برد و پیشرفت تحصیلی آنها را ارتقا بخشید. واژه کلیدها: انگیزش پیشرفت، اضطراب امتحان، منبع کنترل، پیشرفت تحصیلی