مقدمه: راهبردهای شناختی و فراشناختی از مهم ترین ابزارهای یادگیری و خود کارآمدی و سازگاری اجتماعی از مؤلفه های مهم و تأثیرگذار بر عملکرد دانشجویان می باشند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش سبک شناختی و فراشناختی بر میزان یادگیری، خود کارآمدی اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان مازندران بود. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را 1396 تشکیل - کلیه دانشجویان پسر رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان استان مازندران در سال تحصیلی 97 داد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از بین دانشگاه های فرهنگیان استان، دانشگاه فرهنگیان نوشهر انتخاب شد، سپس 60 نفر به صورت تصادفی در گروه های آزمایش ( 30 نفر) و گواه ( 30 نفر) گمارده شدند. سپس پرسش نامه های سازگاری اجتماعی سینها و سینگ ( 1993 ) و خود کارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز ( 2000 ) به عنوان پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. آموزش سبک های شناختی و فراشناختی روی گروه آزمایش در ده جلسه اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسش نامه های فوق را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داد هها نشان داد آموزش سبک های شناختی و فراشناختی به طور ولی بر سازگاری اجتماعی ،(p≤/ معن یداری موجب افزایش یادگیری و خود کارآمدی اجتماعی می شود ( 001 دانشجویان تأثیر معناداری ندارد. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش سبک شناختی و فراشناختی پیشنهاد می شود در جهت بهبود وضعیت تحصیلی دانشجویان و افزایش خود کارآمدی اجتماعی استفاده گردد.
