هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان هوش معنوی و ذهن آگاهی با بهزیستی اجتماعی دانشجویان بود. روش: روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش، شامل کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 96-95 بودند. نمونه پژوهش شامل 120 دانشجوی کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران بودند که از میان کلیه دانشجویان دانشگاه مذکور به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2007)، پرسشنامه ذهن آگاهی بائر و همکارن (2004) و پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کی یز و ماگیارمو (2003) استفاده شده است. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد که میان هوش معنوی و ذهن آگاهی و بهزیستی اجتماعی دانشجویان (01/0P<) رابطه مثبت معنی داری دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که هوش معنوی و ذهن آگاهی توانایی پیش بینی مثبت و معنی داری بهزیستی اجتماعی دانشجویان را دارند. بحث و نتیجه گیری: معنویت به مثابه آگاهی از هستی یا نیرویی فراتر از جنبه های مادی زندگی است و احساس عمیقی از وحدت یا پیوند با کائنات را به وجود می آورد. معنویت می تواند تاثیر ضربه گیری در برابر استرس داشته باشد و به دلیل تاثیر سودمند بر سلامت روان می توانیم آن را تا حدودی به عنوان یک جنبه سازماندهی شده بنیادی شخصیت در افراد در نظر بگیریم. همچنین ذهن آگاهی به افراد در تعدیل الگوهای رفتاری منفی و افکار اتوماتیک و تنظیم رفتارهای مثبت مرتبط با سلامتی کمک می کند. به عبارت دیگر، ذهن آگاهی از طریق ترکیب سرزندگی و واضح دیدن تجربیات می تواند تغییرات مثبتی را در شادکامی و بهزیستی دانشجویان ایجاد نماید.
