»اعیان ثابته« و »کهنالگوها« دو اصطالح بنیادی در دو نظام فکری متفاوت میباشند. ابنعربی با اصطالح »اعیان ثابته« از منظر عرفان و یونگ نیز با اصطالح »کهن الگوها« از منظر روانشناسی تحلیلی خصوصیات و کارکردهایی را برای آنها بیان کردهاند. هدف این مقاله، یافتن پاسخ پرسشی دربارهی تفاوتها و شباهتهای خصوصیات و کارکردهای »اعیان ثابته« و »کهن الگوها« در دیدگاه ابن عربی و یونگ است. این پژوهش نظری که به روش کتابخانهای انجام شده، نشان میدهد که هر دو متفکر قائل به وجود تصورات اوّلیه در قوۀ شناخت هستند و نفس/روان را همچون لوحی سپید نمیدانند. ابنعربی منشأ این تصورات را اعیان ثابته، معقوالتی در علم الهی، و دارای قابلیت وجودبخشی میداند که با تخیّل خلّاق تجلّی مییابند؛ ولی یونگ منشأ کهن الگوها از جمله کهن الگوی خود یا خدا را غریزه میداند و بازتاب این کهن الگوها را در نمادهای اساطیری و دینی جستجو میکند. بر ایناساس، ابنعربی در نظام فکریاش به »خدا« و یونگ به »انگارۀ خدا« میپردازد.
