در این جستار اشتغال زنان از دیدگاه فقه امامیه و قانون اساسی بررسی شده است.پدیده ی اشتغال از ابتدای زندگی اجتماعی بشر مورد توجه بوده است و فعالیت اقتصادی زنان همراه مردان قدمتی به اندازه ی عمر بشر دارد. زن از زمان های قدیم تا به امروز غیر از خانه داری در امور مختلف کشاورزی ، گله داری، صنایع دستی و حتی امور نظامی دوش به دوش مردان مشغول فعالیت بوده است. مراد از اشتغال کار تمام وقت ، دارای مزد و خارج از منزل است.الگوی درست اشتغال از دیدگاه فقه امامیه و قانون اساسی ما الگویی است که با در نظر داشتن فرصت های شغلی و جنسیت ، اهمیت خانه داری در اقتصاد، حفظ حریم زنان شاغل در محیط کار و تسهیلات لازم برای آنان و توجه همه جانبه به ارزش های اسلامی تنظیم شده است.قانون اساسی و فقهای امامیه با اشتال زنان درصورتی که منجر به تضییق حقوق خانواده نشود و متناسب با قوای جسمی و روحی زن باشد موافقند.
