گردشگری مذهبی یکی از کهنترین گونههای گردشگری است که اساسا با مذهب و مظاهر مذهبی مرتبط است. در دهههای اخیر پژوهشهای فراوانی بر روی اماکن مذهبی دنیا با عنوان مقاصد منحصربفرد این گونه از گردشگری انجام شده است. هدف پژوهش حاضر، واکاوی ظرفیتهای فرهنگی و مذهبی در بنای سقانفار با رویکرد گردشگری مذهبی و فرهنگی است. دادههای پژوهش با روش مطالعات اسنادی و بررسیهای میدانی گردآوری شده است. طراحی مبانی نظری، طرح ابزار پرسشنامه و تحلیل نهایی دادهها حاصل مطالعات اسنادی بوده و توزیع پرسشنامه به منظور گردآوری آراء متخصصان حوزهی معماری و گردشگری )تکنیک Delphi ( و مشاهدهی مستقیم سقانفارها منتخب نیز فعالیتهای میدانی تحقیق محسوب میشود. روایی ابزار پرسشنامه از سوی چند تن از متخصصان دانشگاهی تأیید شده و آلفای کرونباخ محاسبه شده )یعنی عدد 297 .( پایایی بالای ابزار را نشان می دهد. برای تحلیل دادهها نیز با توجه به اهداف پژوهش و ماهیت دادهها از نرمافزار SPSS و آزمونهای تی تک نمونهای و رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج نشان میدهند، رابطهی میان منشاء کالبدی و معمارانهی، وجه تسمیه، دلایل ساخت، نقوش آیینی و مفاهیم آن و... با باورهای شیعی، مهمترین ابعاد و در حقیقت برترین جاذبههای مذهبی سقانفار در جذب گردشگران بومی و غیربومی و فراخور آن توسعه گردشگری مذهبی و فرهنگی قلمداد میشود. این جاذبهها را میتوان به دو گروه بصری و مفهومی دستهبندی کرد.
