میراث جهانی، یکی از عوامل اصلی جذب گردشگر محسوب می شود که دارای دو بعد ملموس و ناملموس بوده و آگاهی بخشی و حفاظت از آن ضامن بقا و پایداری گردشگری در مقصد محسوب می‌شود. پژوهش حاضر که به لحاظ هدف کاربردی و ازنظر ماهیت توصیفی – تحلیلی است، به حفاظت از محوطه میراث جهانی باغ عباس‌آباد بهشهر از طریق توسعه گردشگری میراث فرهنگی می‌پردازد. داده‌های پژوهش حاضر با روش کتابخانه‌ای و میدانی جمع‌آوری‌شده است. مطالعات میدانی پژوهش، شامل طرح کردن ابزار پرسشنامه بر اساس ادبیات پژوهش و جمع‌آوری نظر کارشناسان حوزه میراث و گردشگری فرهنگی می‌باشد. برای پردازش داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و برای بررسی و تحلیل داده و متغیرها و اهداف پژوهش از آزمون کولموگروف-اسمیرونوف و رگرسیون خطی استفاده‌شده است. نتایج بر اساس دو پرسشنامه (394 نفر جامعه محلی) و (375 نفر گردشگران) نشان می‌دهد که توسعه‌ی گردشگری میراث بر آگاهی بخشی جامعه محلی و گردشگران نسبت به ارزش میراث فرهنگی ملموس و ناملوس و فرهنگ‌سازی در راستای حفاظت از آنها نقش مهمی را ایفا می‌کند. در واقع آگاهی بخشی به جامعه محلی در رابطه با ارزش میراث جهانی، بر حساست رفتاری آنها نسبت به داریی‌های میراث می افزاید و این امر همراه با آگاهی بخشی به گردشگران، اثر مضاعفی را در رفتار گردشگران نسبت به حفاظت از محوطه میراث جهانی برجای می گذارد.
