در میان انواع هنرها، موسیقی جایگاه خاصی را به خود اختصاص داده که در ادوار مختلف تاثیر بسزایی را در زندگی بشر گذاشته است. امروزه به دلیل پیشرفت تکنولوژی تاثیر آن بر زندگی انسان بیشتر نمایان می شود. با توجه به اینکه در برخی روایات از گوش دادن به موسیقی به دلیل پیامدهای منفی آن نهی شده است و از سویی نیز موسیقی پیامدهای مثبتی را در بردارد که نمی توان از آن چشم پوشی کرد. از آن جایی که دستورات الهی همواره به سود مخلوقات است، اسلام موافق با شادی هایی است که در چارچوب دستورات و اوامر الهی باشد و از موسیقی های مجاز و تواشیح نیز در اعیاد و جشن ها استقبال می شود، در نهایت گفته می شود که نهی موجود در روایات به صورت کلی نبوده است. با توجه به اینکه برای ارایه سبک زندگی قرآنی می بایست از دستورات الهی پیروی کرد و موسیقی نیز امروزه تاثیر فراوان و جایگاه ویژه ای در عصر جدید در زندگی افراد دارد، می طلبد تا پژوهشی با روش توصیفی-تحلیلی نگارش شود که مهم ترین یافته های آن عبارت از این است که، نهی موجود در روایات مربوط به موسیقی های غیرمجاز و به سبک غربی و غنا بوده و از موسیقی مذهبی مانند آوای قرآنی و تواشیح نیز استقبال می شود و اسلام هیچ گاه مخالف با شادی نبوده و دستورات آن در جهت رشد و سلامت زندگی بشر است؛ چنانکه نهی اسلام از شنیدن غنا و موسیقی غیرمجاز به سبب اثرات منفی است که برای بشر به دنبال دارد و همچنین ترویج آن در اماکن عمومی سبب ترویج فساد و بی بند و باری خواهد شد.
