افرادی که از دین اسلام و غیر از دین اسلام به مذهب تشیع روی آورند مستبصر نامیده می شوند. مستبصران در تألیفات خود علاوه بر استناد به کتب مذهب خویش، از کتب مذهب شیعه نیز استفاده کرده اند که شامل مباحث اندیشه ها و علل گرایش آنها می باشد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با بهره جویی از منابع کتابخانه ای-اسنادی به بررسی اندیشه های قرآنی، روائی و ادله های آنها أعم از آیات قرآن، روایات و ادله عقلی پرداخته است. نتایج پژوهش، بیانگر این است که از دیدگاه مستبصران، «آیات ولایت»، «تطهیر»، «تبلیغ»، «اکمال دین»، «مباهله»، «مودت»، «صلوات»، «اولی الامر» و «خیرالبریه» و از میان روایات، احادیث «مدینه العلم»، «منزلت»، «ولایت»، «دار»، «إثنا عشر» و «علی از من است و من از علی هستم» و... تأثیر بسزائی در استبصار ایشان داشته است. ایشان با مطالعات فراوان در آیات قرآن و روایات مربوطه از کتب معتبر اهل سنت و شیعه، به یقین رسیده اند که خلافت و امامت مخصوص حضرت علی (علیه السلام) و فرزندانش می باشد. همچنین با تحقیق و تفحص در مباحث اعتقاداتی ، به حقانیت مذهب تشیع پی برده و به آن مذهب رهنمون شده اند.
