عواطف و احساسات مثبت، اصلی ترین رهبرانی هستند که نوع بشر، ادامۀ حیات خود را تا حدود زیادی، وامدار قدرت این عوامل در تعاملات انسانی است. نیروهایی همچون شادمانی، عشق و محبّت، امید، عفو و گذشت، خوش بینی و همدلی از نمونه های این عواطف هستند. داستان حضرت یوسف (ع) در قرآن کریم به خاطر نمود زیبای این عواطف در برخوردهای یک انسان کامل، به «احسن القصص»، معرفی شده است و به دلیل این که نکات تربیتی فوق العاده ای دارد، تأثیر بسیار ژرفی در فکر و ذهن انسان گذاشته و می گذارد و برای تثبیت آن، باید از راهکارهای تقویت کننده، کمک گرفت. در این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی، انواع عواطف مثبت و آثار آن در زندگی فردی و اجتماعی انسان و همچنین راهکارهایی برای تقویت این عواطف، با محوریت سورۀ یوسف، مورد بحث قرار گرفته است. این عواطف به سه بخش عواطف فردی، خانوادگی و اجتماعی، تقسیم می شوند که هریک به سهم خود، نقش بسزایی در رشد و تعالی انسان دارد.
