در آیاتی از قرآن کریم – به ویژه پس از نسبت دادن مکر به غیر خدا - این صفت به خدا نیز نسبت داده شده است و این شبهه را در ذهن ایجاد می کند که مگر خداوند هم مانند انسانها مکر می کند و چرا خداوند خود را با صفت خیر الماکرین، وصف نموده است؟ نگارندگان در این پژوهش برآنند تا با روش توصیفی – تحلیلی و با استناد به آیات قرآن و دیدگاه مفسران، پس از مفهوم شناسی واژه «مکر»، تفاوت مکر انسان و مکر الهی و ویژگیهای مکر الهی را واکاوی نمایند. در نظر مفسران، مکر الهی مفاهیمی همچون: «چاره اندیشی، تدبیر و بی اثر ساختن مکر دشمنان خدا» را داراست. ایشان در صورت اصرار در مفاهیم مذمومی چون: «حیله، فریب و نیرنگ» برای واژه «مکر»، ابزار ادبی «مشاکله»را به معنای «استفاده از واژه قریب الاستعمال در معنایی دیگر»، برای تأویل آیه مطرح کرده اند. و به این ترتیب با تأویل این گونه آیات آنرا از معنای ظاهر خود به معنایی که با مقام قدس الهی سازگار باشد، برگردانده اند.
