آثار و پژوهشهای اخباریان که اهتمام ویژه ای نسبت به اخبار و احادیث داشته اند، در حوزه ی علوم حدیث، محدود نمی شود و بخشهای دیگر علوم اسلامی، همچون: تفسیر و مبانی آن را نیز در بر می گیرد. ایشان دارای تألیفاتی در حوزه ی قرآن کریم اند که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، اندیشه های آنان را منعکس می نماید. این اندیشه ها که در دو قرن یازدهم و دوازدهم، تفکّر اسلامی و شیعی را با چالشهای جدّی مواجه ساخت، دارای پیامدهایی- البته مبتنی بر مبانی خاص ایشان- است، که گرچه خود آنان از آن، یاد نکرده و به آن ملتزم نبوده اند، لیکن نمی توان از منظر علمی از این پیامدها اغماض کرد. در پژوهش حاضر، این آثار و پیامدها با روش تحلیلی – توصیفی، مورد بررسی قرار گرفته است. از جمله ی پیامدهای مثبت و خدمات علمی اخباریان می توان از: پررنگ سازی نقش روایات به جای مانده از معصومان در شناخت دین، تدوین جوامع روایی نوین، تألیف تفاسیر گران سنگ روایی ، تعمیق و گسترش مباحث فقهی و اصولی مبتنی بر کتاب و سنت نام برد. همچنین پیامدهای منفی حرکت اخباری گری نیز عبارت است از: از بین رفتن حجیت روایات معصومان (ع)؛ عدم جامعیت و جاودانگی قرآن موجود؛ وارد شدن خدشه به اعجاز قرآن؛ راه یابی تضادّ و تناقض به قرآن؛ عدم کارآیی آیات فاقد تفسیر روایی؛ ورود روایات ضعیف به حوزه ی تفسیر قرآن؛ ناسازگاری با حکمت بالغه ی الهی در تضمین هدایت؛ مهجوریت نسبی قرآن و...
