عفت را می توان به معنی هرگونه صبر و ایستادگی در برابر قوه ی شهوانی و کنترل کردن آن دانست. عفاف و پاکی و حفظ ارزش ها در آفرینش هر فردی نهادینه شده است و تا شرایط تغییر نکند گرایش به پاکی با او همراه است. گرایش های ضد عفاف مایه بیماری فرد و پاشیده شدن نظام خانوادگی و زندگی او است. از این رو پژوهش حاضر بر آن است به روش توصیفی- تحلیلی، آنچه را که باعث تهدید و تخریب نظام زندگی و یا به عبارت دیگر عواملی را که سبب تخریب عفاف می-شود را شناسایی و بررسی کند. بر اساس نتایج پژوهش، عواملی چون محرک های چشمی، گفتگو های تحریک آمیز و دیگر عوامل تحریک جنسی در ارتباط با نامحرمان در انحرافات جنسی سهم بسزایی دارند، و سبب تضعیف پایه های ایمان و در نهایت تخریب عفت فردی و اجتماعی می شوند.
