از جمله اعتقادات مهم شیعیان، اعتقاد به مهدویت و رجعت است. «رجعت»، بازگشت دو گروه مؤمنان محض و کافران محض به دنیا، پس از ظهور حضرت مهدی(عج) است. گرچه ظاهراً شیعیان به این اعتقادات شناخته می شوند؛ ولی پژوهش پیش رو با روش توصیفی- تحلیلی، به دنبال اثبات این است که اعتقاد به رجعت در زمان ظهور منجی و مهدی موعود، ریشه در قرآن و عهدین دارد و اصول مشترک و جهان شمول همه کتب آسمانی است. یافته های پژوهش، گویای این است که مهدویت و رجعت، اختصاص به شیعیان ندارد؛ بلکه در کتب ادیان الهی، بویژه اسلام، یهودیت و مسیحیت آمده است و نقاط مشترکی بین کتب آنها در این اصول وجود دارد. البته موضوع رجعت در همه ادیان آسمانی به قوّت موضوع مهدویت مطرح نشده است؛ بدین معنی که همه پیروان کتب آسمانی، بر مسأله آمدن منجی در آخرالزمان و شرایط و نشانه های ظهور، اجماع دارند؛ ولی بحث رجعت، در همه ادیان و مذاهب حتی در بین شیعیان، مخالفانی دارد؛ ولی این طور نیست که مسئله مهدویّت بدون رجعت مطرح نباشد؛ بلکه مهدویّت بدون رجعت در قرآن و عهدین نیز مورد بحث قرار گرفته است.
