در شانزده آیه از قرآن کریم از جهانگردی سخن می گوید که سفرهایی پرماجرا به اطراف و اکناف جهان داشته است. او در این جهان پیمایی به سوی شرق و غرب، آثاری از خود به یادگار گذاشته است که مایه درس و عبرت و الگو برداری برای سایر گردشگران و جهانگردان شده است. در این که منظور قرآن از این جهانگرد کیست، میان مفسران و مورّخان، گفت وگو بسیار است. پادشاه یمن، امپراطور چین، اسکندر مقدونی، کورش کبیر و یکی از پیامبران الهی، پنج دیدگاه معروف است که هرکدام، طرفداران خاص خودش را دارد. فارغ از این که او کدام شخصیت است، می توان ذوالقرنین را با توجه به سفرهای متعدد و برنامه هایی که در این سفرها انجام داده است به عنوان یک الگوی جهانگردی معرفی کرد که در این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر آیات قرآن و روایات معصومان (ع)، ابعاد مختلف سفرهای این گردشگر که او را به عنوان یک الگوی جهانگردی، معرفی کرده است، مورد بحث و تحلیل قرار می گیرد. نتایج پژوهش، حاکی از این است که ذوالقرنین، جهانگردی صاحب هنر و دیندار و هدفدار بوده که اولاً با تکیه بر قدرت لایزال پروردگار و ثانیاً با استفاده بهینه از نیروهای مردمی و امکانات موجود، در برابر جنایتکاران بزرگ ایستاد و در این راستا دست به اقدامهای نوین و مبتکرانه ا ی زد. وی با استفاده از ابزار مهندسی مدرن و پیشرفته زمان خودش، دست به ابتکارهای جالب و سازنده ای چون احداث سدّآهنین زد. هدف او در این سفرها، نه لذت مادی، بلکه نجات انسانها از ظلم، حفظ تمدن بشری و... بوده است.
