از جمله جریان‌های تفسیری، اخباری گری است که اهمیتی ویژه برای روایات اهل بیت (ع) در همه حوزه‌های معرفتی نظیر اعتقادات، اخلاق و احکام شرعی در نظر گرفته و به سایر مدارک فقط در صورتی که با احادیث اهل بیت (ع) در توافق باشد، استناد می‌نمایند. از جمله مباحث نوین در حوزه اخباری‌گری، اعتقادات ایشان درباره زبان قرآن است. پژوهش حاضر در صدد است با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی زبان قرآن از دیدگاه اخباریان بپردازد. بررسی‌ها نشان می‌دهد از دیدگاه اکثر اخباریان، فهم قرآن منحصر به معصومان (ع) است و ایشان مخاطبان حقیقی قرآن به حساب می‌آیند. بسیاری از ایشان زبان قرآن را فراعرفی دانسته‌اند و معتقدند قرآن با زبان افرادی خاص یعنی معصومان (ع) سخن گفته است. از دیدگاه ایشان قرآن دارای ظهر و بطن است و شناخت بطن آن تنها برای معصومان (ع) ممکن است. همچنین از دیدگاه ایشان، زبان قرآن متعالی و قدسی است. اخباریان قرآن را کلامی مافوق بشر و نازل شده از سوی خدای تعالی جهت هدایت بشر دانسته‌اند و آیات قرآن را معجزه و بی‌بدیل می‌دانند؛ اما معتقدند فهم این کلام قدسی منحصر به معصوم (ع) است. نیز اعتقاد دارند که تمامی علوم اولین و آخرین در قرآن گردآوری شده است.
