امروزه استفاده از میلگرد های وصله شده در سازه های بتنی به دلیل محدودیت های حمل و نقل و اجرایی یک امر ناگزیر می‌باشد. از طرفی اجرای وصله پوششی در اعضای خمشی مانند تیرها این احتمال را بوجود می‌آورد که این اعضا قبل از رسیدن به ظرفیت خمشی نهایی خود در محل وصله گسیخته شوند. شکست تیر در ناحیه وصله میتواند در اثر عوامل مختلف اتفاق بیافتد، که یکی از این موارد قرار گیری اعضای بتن درمعرض دمای بالا می‌باشد. در این راستا، بررسی رفتار خمشی تیر بتنی وصله شده پس از قرارگیری تحت دمای بالا و امکان سنجی بهبود عملکرد خمشی آن بواسطه‌ی افزودن الیاف ترکیبی (الیاف فولادی و پلی پروپیلین) در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه مجموعا ۲۴ نمونه آزمایشگاهی تیر بتنی به ابعاد ۱۵۰x۱۵۰x۱۰۰۰ mm در ۱۲ گروه ساخته شد و تحت آزمایش خمش ۴ نقطه ای قرار گرفت. متغیرهای اجرا شده در ساخت این نمونه‌ها شامل ۳ روش اجرای وصله (میلگرد یکسره، وصله ساده و وصله با انتهای قلاب دار)، ۲ نوع بتن (بتن ساده و بتن حاوی الیاف ترکیبی) و ۲ دمای در معرض (۲۵ درجه و ۶۰۰ درجه سانتی گراد) می‌باشد. در این تحقیق الگوی ترک‌خوردگی، نیروی ترک‌خوردگی و نهایی، مکانیزم شکست، رفتار نیرو-تغییر مکان و شکل‌پذیری تیرها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که قرارگیری تیر بتنی دارای وصله در معرض دمای بالا باعث تغیر مود شکست تیر از مود خمشی به مود شکافت می‌شود، با اینحال افزودن الیاف به مخلوط بتن باعث بهبود عملکرد این اعضا می‌شود که این بهبود عملکرد در نمونه های دارای وصله قلاب دار بیشتر مشهود بود. طبق نتایج بدست آمده، استفاده همزمان وصله قلاب‌دار و الیاف فولادی در تیر های بتنی در معرض دمای بالا، از شکست شکافت بتن در این اعضا جلوگیری می‌کند.
