افزایش نیازهای آبی در مناطق توسعه یافته، چالش‌های زیادی را در تأمین نیازها ایجاد نموده است. فرودگاه نیز به‌عنوان یکی از مناطق حساس و استراتژیک حمل بار و مسافر، از این قاعده مستثنی نیست. با توجه به خطراتی که در نتیجه برداشت بی‌رویه از آبخوان‌ها به‌دلیل نشست سطح زمین در باند پروازی می‌تواند ایجاد شود، برنامه‌ریزی برای تدوین الگوی بهینه مصرف بر اساس برداشت پایدار، از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق بر اساس آمار و اطلاعات مصرف و برداشت و طرح‌های آینده محدوده فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، مدلی بر پایه برنامه‌ریزی چندهدفه تدوین شد. در این مدل با هدف حداقل نمودن میزان عدم تأمین نیاز و هزینه انتقال آب بخش‌های واقع در هر منطقه نیاز، مقدار بهینه تخصیص از منابع آبی پیشنهادی به‌صورت سیاست‌های ماهانه برداشت از منابع بهره‌برداری زیرزمینی و به‌صورت گرافیکی تهیه شد. نتایج نشان داد که برای برداشت مطمئن از چاه‌ها باید دستورالعمل‌های بهره‌برداری ارائه شده برای هر چاه به دقت اجرا شود. این امر منجر به افزایش اطمینان‌پذیری تأمین و کاهش هزینه‌های ناشی از آن می‌شود. این رویکرد، قابلیت تعمیم به افق‌های آینده برنامه‌ریزی را داشته و می‌تواند با توسعه تابع هدف و محدودیت‌های آن، برای هر منطقه‌ای به‌کار رود.
