نویسنده و متفکر بزرگ روسی، لف نیکالایِوویچ تالستوی با شاهکار ادبی خود، یعنی «جنگ و صلح» شهرت جهانی یافت. ما در پژوهش حاضر می‌خواهیم یکی از ایده‌های فلسفی-اخلاقی نویسنده، یعنی «بی‌عملی» را در رمان حماسی جنگ و صلح بررسی کنیم. «بی‌عملی» یکی از پایه‌های سازندۀ اصل «مبارزۀ خشونت‌پرهیز» است که بعدها به یکی از مهمترین اصول در فعالیت‌های تولستوویست‌ها (پیروان مکتب تالستوی) و فعالان نافرمانی مدنی تبدیل شد. اما مفهوم «بی‌عملی» پیش از تالستوی توسط فیلسوف چین باستان، لائوتسه، برجسته و معرفی شد. در تحقیق پیش‌رو ایدۀ «بی‌عملی» را در اندیشۀ این دو فیلسوف مقایسه می‌کنیم و این پرسش را مطرح می‌کنیم که آیا تالستوی متأثر از لائوتسه بوده است یا خیر.
