در سال اخیر صنعت گردشگری متأثر از حوادث طبیعی و انسانی بسیاری همانند جنگ و تروریسم، بحران اقتصادی، طوفان و سیل و اپیدمیهای گوناگون بوده است. در میان اثرات منفی که طی این بحرانها به بخشهای مختلف صنعت گردشگری وارد میشود، بیشترین تأثیر بر کسب و کارهای کوچک و متوسط این صنعت است؛ زیرا، این مشاغل با مشکلاتی همچون کمبود منابع، کمبود مهارت های مدیریتی و عدم نگرش استراتژیک رو به رو هستند. از آ نجایی که این مشاغل تحت مالکیت فردی میباشند، بخش مهمی از تصمیمات این مشاغل بستگی به خصوصیات شخصیتی مدیران و مالکان آن دارد. لذا، این پژوهش با هدف بررسی نقش خصوصیات شخصیتی مالکان )مدیران( گردشگری در ابعاد مختلف عملکردی آنها طی بحران همهگیری کووید- 19 انجام شده است. جهت گردآوری ادبیات پژوهش از روش اسنادی – کتابخانهای استفاده شد. همچنین پرسشنامه الکترونیکی بین 51 نفر از مالکان و مدیران اقامتگاه های بومگردی استانهای گیلان و گلستان توزیع شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های توصیفی، همبستگی بین متغیرها از نرم افزار SPSS و جهت ارزیابی قابلیت پیشبینی مدل مفهومی پژوهش از نرم افزار SmartPLS2 استفاده شد. نتایج نشان داد که برونگرایی با رضایت کارکنان و سودآوری رابطه مستقیم ضعیفی دارد. همچنین متغیر روا نرنجو ری با رضایت کارکنان، عملکرد فروش و سودآوری رابطه معکوس ضعیفی دارد. همچنین پذیرا بودن برای تجربه با رضایت کارکنان و سودآوری رابطه مستقیم ضعیفی دارد. در حالی که هیچ رابطهای بین سایر ویژگیهای شخصیتی و ابعاد عملکرد کسب و کار مشاهده نشد. در نهایت نتایج برازش حداقل مربعات جزئی نشان داد که مدل طراحی شده حدوداً ضعیف بوده و قابلیت اتکای متوسطی دارد.
