استفاده از پتانسیل همسایگان نقش مهمی در توسعه اقتصادی دولت‌ها دارد. کشورهای موفق در حوزه توسعه اقتصادی از این پتانسیل نهایت بهره‌برداری را می‌کنند. وضعیتی که امروزه بر اقتصاد جنوب شرق آسیا حاکم است به خوبی بیانگر این مهم است. در این میان کشور ما نیز باید بتواند از پتانسیل همسایگی خود نهایت بهره-برداری را داشته باشد. بخصوص آنکه ایران در مرزهای آبی و خشکی خود همسایگان متعددی دارد. عراق یکی از همسایگانی است که طی بیش از دو دهه اخیر و پس از سقوط صدام روابط حسنه‌ای با ایران داشته است. این کشور با توجه به چالش‌های امنیتی و اقتصادی که پیش رو دارد هنوز نتوانسته در تولید کالا و تهیه بسیاری از خدمات خود نقش خودبنیاد داشته باشد و از این جهت نیازهای خود را از کشورهای دیگر رفع می‌کند. در این راستا پرسشی که در این میان مورد تاکید این پژوهش است از این قرار است: در مسیر تحقق توسعه اقتصادی، چه فرصت‌ها و چالش‌هایی در رابطه با عراق پیش روی جمهوری اسلامی ایران قرار دارد؟ این مقاله تلاش می‌کند تا نشان دهد در حالی که ایران در عراق از فرصت‌های اقتصادی شایان توجه‌ای برخوردار است، وجود برخی چالش‌ها و موانع سیاسی و امنیتی عملا سبب شده است تا ایران نتواند به نحو شایسته‌ای از روابط اقتصادی در عراق بهره‌مند شود. در راستای تحلیل فرضیه این پژوهش از چارچوب مفهومی دیپلماسی اقتصادی بهره خواهیم برد. روش این پژوهش هم توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری دادهها کتابخانه‌ای خواهد بود.
